De dag begon met een gevoel van opluchting en een beetje rust in mijn hoofd. Dankzij de oxazepam die ik nu drie maal daags neem, had ik een redelijk goede nacht, wat me hielp om de dag met wat meer energie en kalmte te beginnen. Toch blijft de vermoeidheid een constante metgezel, en ik ben blij met het bed in de woonkamer waar ik veel van de ochtend heb doorgebracht. Ondanks de vermoeidheid, voel ik nog steeds de behoefte om zelf dingen te doen in huis; sommige taken kan ik gewoon niet uit handen geven.
De wond lijkt zich redelijk rustig te houden, aldus de wijkverpleegkundige. Vandaag hebben we besloten om een deel van de wondpleister af te knippen, zodat er wat meer lucht bij kan komen. Dit zou volgens haar beter zijn dan constant alles afgesloten te houden. Aangezien de wond dicht is, kunnen we dit rustig proberen. Ook is besloten dat de verpleegkundige pas vrijdag weer komt, dus ik zal zelf de pleister moeten vervangen. Als er veranderingen optreden, moet ik natuurlijk wel bellen en dan komen ze alsnog langs.
Vanmiddag ben ik weer even naar de zaak gegaan omdat een klant een appje had gestuurd voor wat materiaal. Hoewel het bezoek slopend was, kon ik toch wat verkoop doen en had ik een tevreden gevoel. Het was een zware fysieke inspanning, met kloppende pijn in mijn been en een ademhaling die te wensen overliet. Toch gaf het me een positieve prikkel om na te denken over wat er nodig is om de webshop vanuit huis te gaan beheren. Helaas was ik te vermoeid om meteen een concreet plan te maken, dus ik besloot eerst wat te rusten en daarna verder te kijken.
Ik was net op tijd wakker om snel wat eten uit de vriezer in de magnetron te doen voordat de voetbalwedstrijd begon. Het is misschien niet het meest smakelijke eten, maar het voorziet wel in de benodigde voedingsstoffen. Het kijken van de voetbalwedstrijd vergt nog steeds veel energie van me, dus ik was blij met de pauze om even tot rust te komen. Na de wedstrijd belde Agnes nog even, maar op dat moment kon ik niet meer echt communiceren. Gelukkig hadden we elkaar eerder op de dag al gesproken.
Na de wedstrijd heb ik mezelf wat ontspanning gegund met rustige muziek en nagedacht over wat ik morgenochtend kan doen, omdat dat de tijd van de dag is waarin ik de meeste energie heb. Het belooft een pittige ochtend te worden met drie telefoontjes die ik moet doen, maar ik wil het graag afhandelen zodat ik die taken van mijn lijst kan strepen. Ik hoop op een goede nacht, mede dankzij de extra medicatie, maar garanties zijn er natuurlijk niet. We zullen zien hoe het morgen gaat. Voor nu is het genoeg geweest; morgen wacht weer een nieuwe dag.