3 juli 2024

Een Dag Vol Uitdagingen en Moeilijke Beslissingen

Vandaag stond in het teken van uitdagingen. Na een goede nachtrust was ik vanochtend in staat om de geplande telefoontjes te plegen. Helaas bleek het telefoontje naar het ziekenhuis niet voldoende te zijn; ik moest via het portaal contact opnemen. Ik wilde weten of ik de bloedverdunners moest blijven gebruiken, omdat ze bijna op zijn. Dus heb ik mijn laptop opgestart en via het portaal een bericht gestuurd. Dat bleek echter het einde van mijn energie te zijn.

Het blijft moeilijk om te merken dat alles zoveel moeite kost, en dat beïnvloedt ook mijn mentale gesteldheid. Ik heb het gevoel dat ik te snel buiten adem ben en te veel moeite moet doen om voldoende lucht te krijgen, alsof ik een heel stuk heb hardgelopen. De angst dat er langzaam maar zeker toch weer vocht achter mijn longen zit, bekruipt me dan wel even.

Na een poosje op bed liggen en slapen, voelde ik me weer redelijk hersteld en was mijn ademhaling niet meer zo zwaar. Na eerst wat gegeten te hebben en daarna weer wat bijgekomen te zijn, werd het me thuis te benauwd  en besloot ik om in de middag nog een uitdaging aan te gaan.

Ik maakte een ritje naar de tandarts, want daar lagen al een poosje mijn nieuwe tanden klaar. Het was hoog tijd om ze op te halen. Hierna ging ik nog even langs de Karwei voor wat materialen die ik straks nodig heb voor het kluswerk in huis. Dat bleek echter net een stap te ver te zijn. Gelukkig was het droog, dus ik kon eerst even bijkomen door in de kofferbak van de auto te zitten voordat ik de spullen uit de kar in de auto legde.

Eenmaal thuis aangekomen moest ik besluiten de goederen in de auto te laten. Het lukte me gewoon niet meer vandaag; ik was totaal gesloopt. Ik moest bijtanken op bed en na 2,5 uur slapen gingen mijn ogen weer open. Maar nee, ik had geen energie meer om de spullen uit de auto te halen. Ik besloot mijn energie wat ik nog had beter te gebruiken voor eten en nog even bellen met Agnes. De avond sloot ik af met wat Netflix kijken, en om half tien vond ik het wel genoeg geweest. Morgen wacht weer een nieuwe gevulde dag.

Morgen komt Doron langs en ook Elisabeth is weer van de partij. Verder word ik gebeld door het ziekenhuis in verband met de nazorg van de wond, en Joost (van GGZ) belt ook nog. Het belooft weer een dag te worden met veel energie vretende momenten. Ik probeer me mentaal voor te bereiden op de uitdagingen die morgen op me wachten.

Geef een reactie