Oké vandaag dus contact gehad met de arts.
Ze maken zich zorgen om mijn mentale gezondheid in het team.
Er bestaat een kans dat de behandeling wordt afgebroken dan wel niet aanslaat en ja kan ik dat er mentaal nog wel bij hebben.
Dit maakt mij zo kwaad.
Ik heb samen met mijn artsen een behandelplan gemaakt en nu zit daar weer een ander zich druk te maken over mijn mentale gezondheid voor het geval de behandeling niet gaat zoals we allemaal hopen.
Ben toch niet gek.
Welke behandeling bied de garantie dat die aanslaat en voltooid kan worden, geen enkele.
Wat interesseert mij het of het 50/50 is of 20/80, er is een kans dus die pak ik.
En mijn mentale gezondheid, ja die heeft behoorlijke opdonders gehad maar dat is het probleem voor de GGZ en de thuisbegeleiding.
Heb ik genoeg aan die gesprekken, nee anders stond hier niet zoveel medicatie waar menig junk graag even een graai in zal doen, maar het is wel een combi van factoren die mij op de been houden.
Gelukkig heb ik een arts die mij kent en achter mij staat dus woensdag aan zal geven dat er geen wijzigingen zijn in het behandelplan en dat ze mij z.s.m kunnen oproepen.
Zal nog wel even duren, eerst de bestraling en dan zal er waarschijnlijk wel eerst weer een pet/ct gemaakt moeten worden. Zie ik dan wel weer, ben al die onzekerheid zat, kan er ook niks mee, brengt mij van slag en kost mij alleen weer onnodige energie.
Gewoon lekker simpel houden is voor mijn hoofd op dit moment de beste behandeling.
Dus eerst de bestraling en dan zien we wel weer verder.
